از عاشورای سال ۶۱ تا ۱۴۴۴ هجری قمری نزدیک به ۱۴۰۰ سال می‌گذرد اما خون امام حسین (ع) همچنان می‌جوشد و در مکتب خود سربازانی را رشد می‌دهد که «حب الحسین» تمام حبشان در دنیا و معرفتشان در آخرت است. مصداق آن، شهدا و رزمندگان مدافع حرمی هستند که گاه در ۲۰ سالگی به چنان بصیرتی می‌رسند که هتک حرمت به ساحت امامانشان و مظلومان را تاب نیاورده، راه حق را بر می‌گزینند و چون بی‌بی زینب (س) در نبرد با تکفیری‌ها و گمراهان جز زیبایی نمی‌بینند.
امروز جمعیت قابل توجهی از مسلمانان جهان از نوجوان گرفته تا سالخورده به مقامی از بصیرت رسیده‌اند که کافی است امامشان تنها یک ندا دهد و آنها با یک سلام راسخ به فرمانده لبیک می‌گویند و چنانچه در نبرد با داعش نشان دادند اجازه نخواهند داد عاشورایی دیگر تکرار و پشت معصومی خالی شود. این لشکر میلیون‌ها رزمنده جان برکف دارد که بی هیچ هراس، مرد میدانند و قهرمان دوران.
اگر امام حسین (ع) به همراه ۷۲ یار باوفایش که از قومیت‌های مختلف از سراسر بلاد اسلامی از بصره تا ایران و شام و حجاز آفریقا در سرزمین کربلا بودند و علی‌رغم شکست ظاهری پرچم اسلام را در تمام اعصار و تاریخ برافراشت، امروز نیز مدافعان حرم از سراسر دنیا با قومیت‌های مختلف در نبرد با داعش در سوریه و عراق و امروز در یمن، پیرو راه راستین مولایشان هستند و قدم به قدم با اذن حضرت سیدالشهدا(ع) و در راه عزت اسلام ناب محمدی(ص) به قتلگاه عشق می‌روند و همه پیروزی‌های امروز ما در عرصه‌های گوناگون و صحنه‌های مختلف مرهون این نگاه و فداکاری‌ها است‌.
ایثار جوانان دهه ۶۰ و ۷۰ در نبرد با تکفیری‌ها، صحنه‌های بی‌بدیل مدافعان سلامت و…. بر همگان ثابت کرد که فرهنگ جمیل ایثار و شهادت در جامعه امروز بسیار پُررنگ‌تر و اصیل‌تر از زمانه امام حسین (ع) و پیامبر (ص) است؛ همان نکته دقیقی که امام خمینی (ره) فرمودند: «من با جرأت مدعی هستم که ملت ایران و توده میلیونی آن در عصر حاضر‏‎ ‎‏بهتر از ملت حجاز در عهد رسول اللّه ـ صلی اللّه علیه و آله ـ و کوفه و عراق در‏‎ ‎‏عهد امیرالمؤمنین و حسین بن علی ـ صلوات اللّه و سلام علیهما ـ می‌باشند.» [۱]
حضرت امام (ره) به طورخاص از مردم ایران نام برده‌اند؛ مردمانی که در دفاع از حریم اهل بیت (علیه‌السلام) در کنار رزمندگان دیگر قومیت‌ها و کشورها همچون برادران عراقی، افغانستانی، پاکستانی و… میدان‌داری می‌کنند و پرورش‌یافته فرهنگ ناب شهادتند.
در ایامی که سوگوار مصیبت کربلا و داغدار عاشورا هستیم، پیکر پنج تَن از یاران حضرت سیدالشهدا (ع) که از قافله شهادت جا مانده بودند، شناسایی شد؛ شهدای عالی‌مقامی که در سوریه تازه تفحص شدند و نامشان نامی‌تر از هر دورانی در حافظه آزادی‌خواهان ثبت خواهد شد و این روزها بر روی دستان ملت امام حسین (ع) با شکوه و عزت تشییع می‌شوند. جای دارد عرض ارادتی هم به خانواده‌های معزز این شهدا هم داشته باشم که ثابت کردند که آماده هستند زینب وار در کنار مولایشان برای اعتلای اسلام فداکاری کنند.
ایام سوگواری تاسوعا و عاشورای حسینی را به ساحت مقدس امام زمان (عج) و مولایمان حضرت رضا (ع) و همچنین تمام عاشقان اباعبدالله (ع) تسلیت می‌گوییم و دعایمان در این روزهای الهی این است که در محضر خداوند با شهدا محشور شویم.

  [1] صحیفه امام، جلد ۲۱، صفحه ۴۱۰